Moja pierwsza miłość. Niespełniona jak diabli. Nieokiełznana, niewzruszona – twarda jak zbrojony beton. Panienka! Niewydana, ale na wydaniu! Cholera: podchodziłem do niej z każdej strony – z góry, z dołu, z boku i z… frontu, wiele razy. Łechtałem, pieściłem, fociłem, kusiłem i… nic!
Druga część naszej relacji z zeszłorocznego polowanka na ICE-ki. Tym razem „kręcimy się” w okolicach wiaduktu Fuldatalbrucke niedaleko Morschen (objeżdżając go z prawie każdej strony). Oprócz tego: „międzytunelik” – niezwykłe miejsce, gdzie w leśnej górskiej głuszy kończy się jeden długi tunel, a zaraz dalej – po około zaledwie 60 metrach – zaczyna się drugi.
Po ubiegłorocznym wypadzie na targi Innotrans w Berlinie oraz po przejażdżkach pociągami ICE, zdecydowaliśmy się pooglądać szybkie pociągi oraz imponującą infrastrukturę linii high speed z zupełnie innej perspektywy – mianowicie dojeżdżając w wybrane miejsca autem. Czemu? Bo z pociągu tego nie widać. Nie widać ani wielkich wiaduktów…
Z okazji zbliżającego się lata wyruszyliśmy szlakami kolejowymi Opolszczyzny w poszukiwaniu kwiatu paproci. Wprawdzie kwiatu nie znaleźliśmy, ale ładne „kwiatki” – owszem.
Naszym szczególnym względem cieszyły się spalinowe linie jednotorowe. I – co ciekawe – spotkało nas tutaj kilka miłych niespodziewanek.